σύγχρονος καλλιτέχνης και έμπορος τέχνης Sara Shafran Loft αισθάνεται λίγο σαν μια γκαλερί τέχνης. “Ο στόχος μου είναι να συγχωνεύσω τη δουλειά και τη ζωή μου”, λέει η Sara. “Θέλω να το χρησιμοποιήσω ως εκθεσιακό χώρο για αναδυόμενους σύγχρονους καλλιτέχνες, καναδικά και διεθνή – ένα μέρος για την προβολή ταινιών και για δείπνα ή διαλέξεις που σχετίζονται με την παράσταση”. Κάντε κλικ για να δείτε μέσα στο ζωντανό, γεμάτο τέχνη σπίτι της.
Στην είσοδο, το φόρεμα της γιαγιάς της Sara και μια ταπετσαρία από την συναισθηματική αξία της θείας της.
Στη σοφίτα της Sarah, ένα τμήμα L είναι ιδανικό για χαλάρωση, αλλά μπορεί επίσης να χωριστεί σε δύο για να πετάξει το τραπέζι του καφέ για διασκέδαση ή φιλοξενία ενός γεγονότος. Ένα σκυρόδεμα ήταν η προφανής επιλογή για έναν καλλιτέχνη εργασίας, ενώ μια καρέκλα αιώρα χρησιμοποιεί μια πέρκα για δημιουργική σκέψη
Μια ζωντανή ομαδοποίηση του δικού της έργου τέχνης έχει υπερηφάνεια για μια θέση επί πλωτής κονσόλας.
Ένα μπολ με χάλκινο κύπελλο, που μπαίνει πίσω από ένα βάζο λουλουδιών, χρησιμοποιείται για να καίει φασκόμηλο και καθαρή ενέργεια.
Ο κύριος χώρος καθιστικού ανακαινίστηκε για να συνδυάσει την κουζίνα, την τραπεζαρία και το σαλόνι σε ένα χώρο ανοιχτής έννοιας. Η κουζίνα διευρύνθηκε κατά δύο πόδια στο γειτονικό χώρο τραπεζαρίας για να φιλοξενήσει ένα επεκτατικό νησί με καθίσματα για τρία.
Σατέν ορείχαλκο και υλικό γυαλίζει την κουκούλα και το ντουλάπι.
Ένας hutch που έγινε στο Millennial Pink – ένα σκορ νικητών που η Sara είχε ζωγραφίσει – αγκυροβολεί την τραπεζαρία και υπονοεί την αίσθηση του χρώματος του καλλιτέχνη της. Η διάσημη ταπετσαρία Martinique, όπως φαίνεται στο ξενοδοχείο Beverly Hills, και οι υφασμένες καρέκλες ενσταλάζουν μια τροπική ατμόσφαιρα διακοπών στο σπίτι.
Οι σχεδιαστές Ivan Quintana και Erica Schmidt της Medina Design House ανταλλάσσονται σε μια χρυσή βρύση για να αντικατοπτρίζουν το σχεδιασμό της κουζίνας.
Το ξενώνα μετατράπηκε σε αίθουσα διαλογισμού στούντιο. Για να γίνει αυτή η γωνιά, οι σχεδιαστές Erica και Ivan προέρχονταν από αντίκες Corbels για αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον, πρόσθεσαν έθιμα καλούπια και στρώματα μαξιλαριών και κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων. “Πάντα ονειρευόμουν να έχω μια γωνιά σαν αυτό. Το αποκαλώ σαλόνι της Κλεοπάτρας “, λέει η Σάρα.